Fala uderzeniowa to nieinwazyjna terapia miejscowa działająca na układ mięśniowo-szkieletowy za pomocą akustycznych fal uderzeniowych przenoszących energię w miejsca zmienione chorobowo.
Terapia falą uderzeniową charakteryzuje się skokowym wzrostem ciśnienia, wysoką amplitudą i brakiem okresowości. Metoda ta jest skuteczną alternatywą dla leczenia farmakologicznego oraz pozwala ograniczyć konieczność przeprowadzania zabiegów operacyjnych w procesie leczenia zmian pourazowych oraz zwyrodnieniowych, którym towarzyszą zwłóknienia i bliznowacenia.
Co leczymy?

Główne efekty terapeutyczne
Działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne
Dezintegracja zwapnień
Poprawa mikrokrążenia
Przyspieszenie metabolizmu i przebudowy tkanek poddanych terapii oraz ich otoczenia
Pobudzenie procesów regeneracyjnych, naprawczych i odpornościowych
Zwiększenie gęstości i poprawa jakości tkani łącznej, głównie poprzez podniesienie zawartości i zwiększenie produkcji kolagenu.
Przeciwskazania do terapii falami uderzeniowymi
BEZWZGLĘDNE |
WZGLĘDNE |
aktywna choroba nowotworowa z obecnością przerzutów |
ciąża – zakaz aplikacji fal uderzeniowych w obrębie miednicy i okolicy lędźwiowo – krzyżowej,
(można aplikować na pozostałe odcinki narządu ruchu) |
hemofilia przebiegająca z dużymi zaburzeniami krzepnięcia krwi |
infekcje – zakaz aplikacji fal uderzeniowych w miejscach objętych aktywnym zakażeniem,
(można aplikować na pozostałe odcinki narządu ruchu) |
długotrwałe stosowanie dużych dawek antykoagulantów |
rozrusznik serca – zakaz aplikacji fal uderzeniowych w bezpośredniej bliskości rozrusznika
(można aplikować na pozostałe odcinki narządu ruchu) |
zawał serca w okresie 3 miesięcy od jego wystąpienia |
chrząstka wzrostowa u dzieci – zakaz aplikacji fal uderzeniowych bezpośrednio na chrząstkę wzrostową i aktywne jądra kostnienia układu szkieletowego, za wyjątkiem terapii
„jałowych martwic”, będących wskazaniem do tej terapii |
fal uderzeniowych nie wolno aplikować poprzez tkankę płucną i narządy jamy brzusznej |
Dlaczego fala uderzeniowa leczy?
Istnieje opisanych kilka mechanizmów działania terapeutycznego fali uderzeniowej. Większość z nich została potwierdzona klinicznie:
- Mikrodestrukcja tkanek beznaczyniowych, lub ubogo naczyniowych, głównie tkanki włóknistej, tkanki kostnej i chrzęstnej, stwierdzono że te mikrouszkodzenia sprzyjają właściwej przebudowie, regeneracji i różnicowaniu tkanek.
- Kawitacja zwapnień, oraz zmian zwyrodnieniowych o utkaniu kostno – chrzęstnym, w obrębie mięśni, ścięgien, więzadeł, ich przyczepów, okolicy stawów, doprowadzająca do mikrofragmentacji i rozpadu, a w efekcie ostatecznym ich lizy i eliminacji na drodze absorpcji molekularnej i fagocytozy. Zastosowanie urządzeń piezoelektrycznych połączone z diagnostyką USG pozwala zlokalizować i wyeliminować pojedyncze osteofity i zwapnienia z dużą dokładnością.
- Zwiększenie przepływu naczyniowego krwi i chłonki, zarówno dopływu, jak i odpływu- inicjacja, przyspieszenie procesu wnikania naczyń tętniczych i żylnych, a w początkowej fazie leczenia efekt przekrwienia i opisane wyżej zjawisko absorpcji molekularnej, która do tego przepływu krwi jest zjawiskiem wprost proporcjonalnym.
- Tłumienie wyzwalania impulsów bólowych poprzez zmniejszenie liczby neuroprzekaźników w obrębie zakończeń nerwowych zmienionych chorobowo tkanek (teoria zmniejszenia napięcia powierzchniowego błon zakończeń pre i postsynaptycznych), pozytywna modyfikacja przekazywania sygnałów z receptorów bólowych (teoria bramkowa – selektywności torowania bólu, impuls nadprogowy).
- Pobudzenie lokalnych czynników wzrostu i mobilizacja właściwych komórek macierzystych.
- Aktywacja miejscowa układu odpornościowego i odpowiedzi immunologicznej.